De afgelopen week heb ik geholpen op een schooltje in Sauraha. De eigenaar van de accommodatie waar ik slaap wees me erop dat ze daar wel wat hulp kunnen gebruiken. De eerste dagen heb ik totaal verkeerd aangepakt. Met de vraag “wat kan ik voor jullie betekenen?”, ging ik naar de school toe. Ze wisten niet helemaal wat ze met me aan moesten, maar ik mocht wat helpen in het klaslokaal. Een paar dagen later vertelde iemand dat ik beter zelf iets kan bedenken en met dat plan naar de leraren gaan. Op het schooltje zitten op dit moment alleen kleuters (klas een) maar ze zijn aan het uitbreiden voor meer kinderen en klassen. Spellen voor kleuters op een montessorischool. Mijn gedachten gaan terug naar de opleiding klassenassistente die ik lang geleden afrondde. Ik haal bij een winkeltje wat stiften en papier en begin te tekenen. Spellen, opdrachtvellen, kleurplaten, activiteiten, enzovoort. Naast een Engelse uitleg teken ik alles zodat de leraren die geen Engels praten me ook begrijpen. De volgende dag op school leg ik alles op tafel en ze zijn erg enthousiast!
Grappig hoe tijd tegenwoordig zo’n relatief begrip is. Mijn eerste maand is nog niet voorbij en heb het gevoel of ik hier al maanden zit. Nepalezen hebben niet eens een woord voor minuut of seconde. De avonden spendeer ik met een boek of rond het kampvuur. Er zijn maar weinig toeristen te vinden in Chitwan en degene die komen zijn na drie dagen weer weg of zijn stelletjes. En die zijn helaas niet allemaal zoals Anne en Anton. Dus spendeer ik veel tijd met de Nepalezen van de accommodatie of alleen. Ik heb beloofd dat als ik me eenzaam ga voelen, ik de 25 brieven in mijn bagage open ga maken. Maar ik kan vertellen dat ze nog dicht zijn!
Daarnaast probeer ik de ecologische voetafdruk die ik in Nepal achter laat zo klein mogelijk te houden. Ik laat mijn waterflessen her vullen. In plaats van wattenschijfjes gebruik ik een soort washandje. Ik koop lokaal etenswaren, zoals wortels, mandarijnen en bananen, bij verschillende winkels, en neem mijn eigen tas mee.
Tijdens mijn verblijf in Sauraha krijg ik steeds bezoek van een hond. Hij slaapt op het bankje buiten mijn bungalow en blaft zodra er een neushoorn of wilde olifant bij het water is. Op de momenten dat ik naar het dorp loop, loopt hij naast me. Als een onbekende hond dichtbij komt blaft hij en als ik aan de waterkant zit te kijken naar de zonsondergang komt hij langs me zitten. Komen beschermengelen ook in de vorm van een hond?
Kijk al uit naar het volgende verhaal .
Ga verder met genieten.
Leuk dat je die kinderen met plezier iets kunt leren!
Geniet ervan!!
Wat een mooie verhalen! Geniet ervan. Jungle tocht verhaal was erg indrukwekkend. Nog veel plezier in het mooiste land van de wereld. Ga je nog de bergen in? Groet John
Hoi John! Zoals het er nu uit ziet begin ik met het Annapurna circuit rond 3 maart. Het is de afgelopen weken erg koud geweest op de pass (-30), dus het leek me wel slim om nog een maandje te wachten. Groetjes!
Mooi man! Geniet van de geweldig mooie natuur.
Je hebt echt schrijftalent Miranda!! Leuk om je mooie enthousiaste verhalen te lezen. Ook goed om te lezen dat de brieven nog dicht zijn. En fijn dat je iets voor de kinderen kunt betekenen. Geniet van al het moois!! Liefs Sanne
Wat een mooie verhalen Miranda. Al heel veel gezien in korte tijd. Geniet van dit alles. Vele groeten, Anja
Wat ontzettend leuk je verhalen te lezen 🙂 Jij vermaakt je wel. Nu net een maandje weg en je hebt al zo veel cools gedaan. Heel veel plezier nog, en ik kijk uit naar de volgende avonturen.
Mooi verhaal weer! Ben benieuwd naar een foto van de hond, zal een reïncarnatie zijn van Binkie 😉
Heel mooi geschreven weer!
Lief die hond! Neem je me mee op je verdere reis?
Hahahaha niet ieder stel is zoals Anne en Anton…hahaha goeie opmerking!
Weer een super leuk verhaal en wat fijn dat je zulke mooie dingen daar mag doen. Ik zie je al aan de slag gaan met alles. Dat kan jij als de beste!
Wat een lieve en leuke opmerking over mij en Anton! Reizen alleen is niet altijd even makkelijk, reizen met z’n tweeen overigens ook niet. Kun je er maar met z’n allen er alles uithalen! Veel plezier nog, meid!
Lieve Miranda,
Wat schrijf je mooi over je avonturen. En die kindertjes op school zijn wel heel tof!
Hou je taai en geniet van je tijd daar!
Nou Miranda, ik denk dat je de beschermengel hebt gevonden, wat lief die hond. En wat maak je de kinderen blij!