Filosoferen onder het genot van brownies

Gooi een hoop hippies, wat volkswagen busjes, wat marihuana en een hoop backpackers met dreadlocks in een dorp aan het strand en je hebt alle ingrediënten voor Byron Bay. Het duurt een halve dag om van stad modus naar relax modus te gaan. Maar zodra je je over geeft, gaat die bh uit, trek je wat wijde kleren aan en dans je mee op de flow die in Byron hangt.

Wat een ongelofelijk fijne en kleurrijke sfeer hangt hier. Mensen lopen rond met surfplanken en overal staan kampeerbusjes. Dit is precies wat ik me van backpacken in Australië had voorgesteld. In mijn hostel geven ze gratis yoga lessen, loopt iedereen op blote voeten en zijn de meeste mensen vegetarisch of vegan. Het is alsof ik elke dag op een festival ben. Alsof over een paar dagen John Lennon, Jim Morrison of Bob Marley komt optreden. Ik had twee nachten geboekt en bleef uiteindelijk een week.

Op zondag is er een maandelijkse markt en veel mensen raden me aan om er heen te gaan. Er staan allemaal kraampjes met kleding, kunst, instrumenten, sieraden, knutselspullen en souvenirs. Ook staan er foodtrucks met eten van over de hele wereld. Ik waan me in de jaren 60 en heb veel zin om zelf ook creatief bezig te zijn. Je kunt zien hoe veel mensen hier hun geld verdienen. Ze rijden met hun busjes elke dag naar een andere markt in de buurt om hun spullen te verkopen. Wat een relaxte manier om geld te verdienen.

Tijdens de week dat ik hier ben ontmoet ik verschillende meiden en op de laatste dag gaan we met zijn vieren op pad. In de auto zit een meisje uit Amerika die voor de eerste keer (onverzekerd) op reis is, een Nederlandse die erg gelovig is, een vrije geest uit Engeland die alles probeert wat god verboden heeft en ik. Je kunt je voorstellen hoe interessant onze gespekken zijn. We hebben het over reizen, geloof, eten, seks, muziek, drugs, cultuur en de zin van het leven. Hoewel we alle vier andere meningen hebben over de onderwerpen filosoferen we op een respectvolle manier met elkaar. Wat heerlijk om op deze manier te leren. Bij de eerste stop lopen we een half uur door het bos en klauteren we over wat rotsen om uiteindelijk bij het einde van een waterval uit te komen. De waterval is meer dan honderd meter hoog maar door de droogte van de afgelopen maanden komt er maar weinig water vanaf. Snel trekken we onze kleding uit en springen we in het water. Dit is leven!

De tweede stop is Nimbin. Een klein, vrolijk dorpje waar een paar hondert hippies in communes wonen. Het staat bekend om zijn bijzondere kunst, kleurrijke huisjes met peace tekens en drugsgebruik. Even rond vragen en we vinden een winkeltje waar ze speciale brownies verkopen. Met de brownies op zak rijden we terug naar Byron Bay. Wat een heerlijke dag die we op een relaxte manier gaan afsluiten.

7 thoughts on “Filosoferen onder het genot van brownies

  1. Hoi Miranda,
    Gaaf om te lezen, mooie tijd heb je zo te zien iets om nooit te vergeten! Mooie foto’s hoor. Lekker volop genieten en herinneringen maken, topper, geniet ervan!
    Groetjes uit Budel
    Stefan & Tanja & Eline & Luuk Nijsen

  2. Nu ik weer bij gelezen ben ( jouw blog) wat een mooie verhalen wat heb jij veel gezien en beleeft, kun je dadelijk nog wel wennen aan Nederland.
    Met je vriendin Carina gaat alles goed, loopt op de laatste loodjes, zie ik regelmatig. en ik zie er al naar uit wat je volgende keer weer schrijft.

  3. Weer een geweldig verhaal wat heb je nu ook weer veel gezien en leuk ook met die meiden samen.
    Ik geloof dat dit even heerlijk is tussen die mensen daar aan dat strand super.
    Ik zeg maar hou je taai en geniet maar van alles wat je ziet en mee mag maken.
    Tot de volgende keer groetjes aan iedereen ook al ken ik ze niet.

  4. Inderdaad even schakelen tussen de stad en het strandleven met die hippies.
    Je hebt weer veel gezien en mooie dingen beleefd. Daar is het relaxt aan het strand, echt wel iets voor jou. Ook leuk met die 3 meiden samen gedachten en ideen uitwisselen. Zien weer uit naar je volgende avontuur. Groetjes Ellie

  5. Die speciale Brownies blijven maar in mijn hoofd hangen 🙂 Ik herken dit met mijn studententijd in Amsterdam, kreeg chocoladecake die keihard was. Wist ik wat ze er mee gedaan hadden. Bleek later bij een arts dat het cocaine was, dat in een oven was gebakken dat niet recht stond. Alles was een kant opgelopen. En juist dat had ik van een vriend gekregen. Ik ben nog nooit zo ziek geweest. Hij dacht dat het een spacecake was, omdat ik die nooit zou eten, had hij alleen verteld dat het chococake was. De dokter rekening heeft hij moeten betalen. Dat verhaal kwam bovendrijven toen ik dus over jouw speciale brownies las. Weer een mooi verhaal. Wat schitterend hoe je alles over je heen laat komen. Zelfs de meest vervelende dingen, zijn al verwerkt tot kennis en levenswijsheid. Echt fantastisch. Blijft levenswijsheid vergaren…. en verrijk en deel ons er in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *