Mijn reis naar Nepal, Australië, Japan en ….

Winter in Nepal, 32 graden, terras aan de rivier, t-shirt, afritsbroek, nieuwe Ray Ban “same same, but different” zoals ze in Azië een namaak noemen. En ik denk na over de afgelopen week.

Waarschijnlijk heb ik tijdens de jungletocht een teek gehad. Hij was ook weer snel weg, want heb niks gemerkt tijdens het douchen. Maar ik heb de afgelopen week flink spierpijn in mijn kuit- en bovenbeenspieren gehad. Gelukkig komt lyme in Nepal bijna niet voor. Mocht je naar de dokter willen gaan in Sauraha kom je bij de tandarts terecht, die zichzelf ook dokter noemt. Als je een kleine verkoudheid hebt, waar ze in Nederland een neusspray voor geven, krijg je in Nepal een antibioticakuur van vijftien dagen. Antibiotica is pas een paar jaar in Nepal, overal goed verkrijgbaar, en wordt flink misbruikt. Wat op ten duur waarschijnlijk een groot probleem zal worden.

Gisteren heb ik afscheid genomen op het schooltje. Er was voor mij geen uitdaging meer en ik wist niets meer te tekenen dus tijd om verder te gaan. Op het eind van de dag staken alle kinderen hun wijsvinger in een zakje met rood poeder en gaven ze me een tikka (een rode punt op mijn voorhoofd). Een teken van liefde voor god. Vroeger alleen gedragen door getrouwde vrouwen, tegenwoordig een fashion item en ook voor mannen.

Sauraha is erg aan het veranderen door het toerisme. Zolang het toerisme aan de ene kant van de rivier blijft en de jungle aan de andere kant is er geen probleem. Door de grote overstroming van een half jaar geleden blijven de toeristen op dit moment nog weg uit Chitwan, maar ik denk dat daar snel weer verandering in komt. Ook in het privé gebruik van olifanten is een kleine verandering gaande. Het is ongelofelijk gaaf om door het dorp te lopen en altijd wel een paar olifanten tegen te komen. Maar tegelijkertijd weet ik ook dat deze olifanten worden misbruikt zodat toeristen erop kunnen zitten. Zodra ze terug gaan naar hun slaapplek worden ze vast gebonden aan een ketting en de mahoets (bereiders) slaan ze om ze onder controle te houden. Hoewel het er in Thailand erger aan toe gaat is het nog steeds niet goed. Om deze redenen ben ik niet naar het Elephant Breeding Centre geweest. Er zijn een aantal mensen die olifanten kopen en de Nepalezen laten zien hoe het ook anders kan. Je kunt met deze olifanten gaan wandelen in plaats van erop zitten. Ik denk dat het nog een hele tijd gaat duren voordat alle olifanten in Nepal een fijn leven hebben, maar het kleine begin is gemaakt. En daarnaast is het de wilde olifant Ronaldo ook wel eens gelukt om een olifant los te breken en door de jungle mee te nemen naar India. Het is goed om te weten dat het aantal wilde dieren in de jungle aan het toenemen is.