Rust en frustraties

Een dorpje aan de zee brengt me naar een van de fijnste ervaringen in Japan; onsen. Aangezien Japan bestaat uit meer dan 240 vulkanen waarvan er nog meer dan vijftig werkzaam zijn is het in Japan mogelijk om in natuurlijke warmwaterbronnen te baden.

Wanneer ik een kaartje heb gekocht, trek ik mijn schoenen uit en loop ik naar binnen. Het gebouw is van hout en staat midden in de natuur tegen een berg. Binnen zijn verschillende plekken om te zitten, mediteren en er is een restaurant. Eerst loop ik rond om alles te bekijken. Ik kom bij het badgedeelte en maak meteen de grootste fout, ik loop de mannenkleedruimte in. Gelukkig wijst een geklede man me de andere kant op. Bij de ingang zie ik dat het bordje alleen in Japans is dus ik deze fout niet echt had kunnen voorkomen. Ik loop door een gang naar het vrouwengedeelte waar een grote kleedruimte is met lockers. Gelukkig zie ik een bord met engelse uitleg die ik eerst grondig bestudeer. Ik kleed me uit en was me met een emmertje en zeep. Vervolgens loop ik naar buiten en kom ik een een prachtige tuin. Er zijn verschillende baden omringt door vulkanische stenen met overkappingen van bamboe of bladeren. Om me heen zie ik prachtige groene bomen en bloemen die vanwege de lente allemaal in bloei staan. Omdat we tegen een berg aan zitten ligt het ene bad hoger dan de andere. Sommigen zijn met mineralen en anderen extra warm. Alleen al naar binnen lopen geeft een enorm gevoel van rust. Wat is het toch heerlijk om naakt door de natuur rond te lopen.

Helaas heb ik na een paar dagen in de natuur ook een minder leuke ervaring. Jappanners zijn erg gesteld op hun regels en wanneer ik een keer een fout maak krijg ik er flink van langs. Zo zit ik onbewust in de eerste klasse in de trein naar Tokyo terwijl ik een kaartje heb voor de tweede klasse. Een Japanse treinmedewerkster begint tegen me te schreeuwen en duwt me letterlijk naar de tweede klasse. Ik weet dat ik me bescheiden op moet stellen omdat ik te gast ben in dit land maar op dat moment zou ik het liefste die vrouw van de ene kant naar de andere kant van de wagon willen gooien, of dat ze wat Engelse bordjes op zouden hangen.

One thought on “Rust en frustraties

  1. Hoi Miranda ik liep een paar verhalen achter, maar wat jij allemaal meemaakt en beleeft, in een woord geweldig.
    Geniet er nog van en dat feestje houden we tegoed!

    Groetjes Els

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *