Tag: #leefjemooisteleven
Een kunstwerk dat ik nooit zal vergeten
Na mijn laatste nacht in Japan stap ik in het vliegtuig naar Manilla in de Filipijnen. Ik heb zin in een nieuw avontuur maar voel ook dat ik moe ben. De twee Filipijnse meiden die langs me zitten beginnen tegen me te praten en zijn onder de indruk van de landen die ik tot nu toe heb afgestreept. Terwijl ze naar mijn huid kijken, die nog redelijk bruin is van Australië, zeggen in koor: “het is goed dat je nu naar de Filipijnen gaat, want je bent nog zo wit!”
Lees verder “Een kunstwerk dat ik nooit zal vergeten”
Na Osaka neem ik de bus naar Hiroshima. Terwijl ik in de bus zit zoek ik in mijn e-mails naar de inchecktijd; dit kan tot half negen in de avond. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het al half elf is. Oeps!Feestje hier, feestje daar
Grappig hoe je, wanneer je in een nieuw land komt waar je niks over hebt opgezocht, je in het begin altijd een beetje op je hoede bent. Willen deze mensen mij afzetten? Is het wel veilig hier? Wanneer je dan op het vliegveld gegroet wordt door een hoop mensen in bloemenblouses die ‘bula’ (hallo) zeggen en een man met een gitaartje een bloem in je haar schuift, komt er spontaan een dikke glimlach op je gezicht. Als ik naar buiten stap komt de warme lucht me tegemoet en zie ik een prachtige zonsondergang. Volgens mij is Fiji zo slecht nog niet.
Lees verder “Feestje hier, feestje daar”
Karmapunten
Wanneer je de hele lente bezig bent met het organiseren van een doeweek voor 200 kinderen, en vervolgens de hele zomer bezig bent met het bouwen van een loods voor die doeweek, verdien je heel veel. En dan bedoel ik geen geld, maar karmapunten! En wanneer je die verdiende karmapunten met zijn tweeën in kunt zetten, krijg je daar veel prachtige zomerse dagen voor terug.
Lees verder “Karmapunten”
Maar dan kom je toch gewoon hier heen?
Puzzelen, slapen, de was doen, naar de regen staren, mijn internationale rijbewijs ophalen, nog meer puzzelen, de was opvouwen, Japans leren praten, een fleecevest kopen, nog een beetje puzzelen. Ik zit al een aantal dagen in een hostel in Auckland en morgen is Tino ook in Nieuw Zeeland en kunnen we eindelijk aan ons grote avontuur beginnen. Zoals Tino het zelf zou zeggen: “duuuuuurt lang”!
Lees verder “Maar dan kom je toch gewoon hier heen?”