Tag: #nederland

Zolang we maar geen vitrage voor de ramen hangen

Bericht van

Het is half twaalf in de avond en ik sta lichtelijk gestrest voor een deur van een guesthouse in Hiroshima, Japan. “Waarom denk ik nooit verder na dan de komende uren?” Ik ben veel te laat met inchecken, heb geen internet en ik sta voor een dichte deur. Terwijl ik nadenk over de opties buiten slapen of terug naar de stad zie ik dat er achter één raam nog licht brand. Ik klop op het raam en hoop dat die persoon nog wakker is. En dan gaat de deur open.

Lees verder “Zolang we maar geen vitrage voor de ramen hangen” →

Rollercoaster terug naar Nederland

Bericht van

Vanaf het moment dat ik in het vliegtuig stap, terug naar Manilla, kom ik in een rollercoaster terrecht. De slaaploze nacht in de stad waar ik me toch al niet op mijn gemak voelde. De vlucht naar Singapore waar ik zes uur rond loop in een stad waar ik zeker langer had willen blijven. De dertien urige nachtvlucht naar Berlijn en daar het emotionele weerzien met Nicky.

Lees verder “Rollercoaster terug naar Nederland” →

Feestje hier, feestje daar

Bericht van

Grappig hoe je, wanneer je in een nieuw land komt waar je niks over hebt opgezocht, je in het begin altijd een beetje op je hoede bent. Willen deze mensen mij afzetten? Is het wel veilig hier? Wanneer je dan op het vliegveld gegroet wordt door een hoop mensen in bloemenblouses die ‘bula’ (hallo) zeggen en een man met een gitaartje een bloem in je haar schuift, komt er spontaan een dikke glimlach op je gezicht. Als ik naar buiten stap komt de warme lucht me tegemoet en zie ik een prachtige zonsondergang. Volgens mij is Fiji zo slecht nog niet.

Lees verder “Feestje hier, feestje daar” →

Maar dan kom je toch gewoon hier heen?

Bericht van

Puzzelen, slapen, de was doen, naar de regen staren, mijn internationale rijbewijs ophalen, nog meer puzzelen, de was opvouwen, Japans leren praten, een fleecevest kopen, nog een beetje puzzelen. Ik zit al een aantal dagen in een hostel in Auckland en morgen is Tino ook in Nieuw Zeeland en kunnen we eindelijk aan ons grote avontuur beginnen. Zoals Tino het zelf zou zeggen: “duuuuuurt lang”!

Lees verder “Maar dan kom je toch gewoon hier heen?” →

Ode aan de lange afstandsvriendschap

Bericht van

Door Nicky van der Palen

“Jij zult Miranda wel heel erg gaan missen hè?!” We staan in een grote tent tussen duizenden lallende, feesten, springende, blauwe mensen massa. Voor het eerst in zeven jaar was er geen wonder gebeurt en moest ik toch echt die avond de bob zijn. Misschien door het gebrek aan alcohol of door het emotionele liedje op de achtergrond. Daar tijdens het slotconcert kwam ineens kei hard het besef binnen dat jij heel snel aan jouw wereldreis zou gaan beginnen. Het besef van wat die wereldreis precies voor consequenties voor mij zou hebben kon ik toen nog niet overzien, maar ik wist wel dat ik je enorm zou gaan missen. En toen daar in een volle tent kwamen de eerste tranen, vervolgens sloeg je een arm om me heen en zei; “ik ben maar één slotconcert weg”.

Lees verder “Ode aan de lange afstandsvriendschap” →

Op stap met de zonnebloem

Bericht van

En dan ga je reizen in Australië. De route ligt klaar. De bus stopt precies op de goede plekken. Alle tours zijn geboekt en alles is perfect geregeld. Alsof ik met een groepsreis van de zonnebloem op pad ben.

Als ik in de bus zit vertellen ze me dat ik het geluidje van mijn telefoon uit moet zetten. Het contrast met Nepal had niet groter kunnen zijn. Ik merk dat ik aardig allergisch ben voor al deze regeltjes. Zodra de bus in beweging komt komt de rebelse vrouw in me naar boven, klik ik mijn riem weer los en leg ik mijn benen over de hoofdsteun van de lege zitting voor me.

Lees verder “Op stap met de zonnebloem” →